فرهمند: جشنواره «سینماحقیقت» نقشه راه ترسیم می‌کند

به گزارش روابط عمومی جشنواره سینماحقیقت، رضا فرهمند با اعلام این خبر که امسال به طور هم‌زمان دو پروژه‌ی مستند را دنبال می‌کند، تصریح کرد: یکی از این فیلم‌ها با محوریت موضوع صلح در کشور ژاپن فیلم‌برداری شده و پروژه‌ی دیگری هم در ترکیه با موضوع مهاجران سوری کار کردم که رویکرد جدیدی به این مسئله انسانی دارد و سفر گروهی از پناه‌جویان سوری از ترکیه به یونان و سپس اروپا را به تصویر می‌کشد.

وی ادامه داد: ایده این فیلم به شدت بکر است، چون تمام آنچه در مسیر رخ می‌دهد از زاویه دید کودکان مهاجر سوری روایت شده و حتی تصویربرداری کار نیز برعهده کودکان مهاجر بوده است! بر این اساس امیدوارم که رونمایی از این دو فیلم در دهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت صورت پذیرد.

کارگردان مستند «لطفا بوق بزنید» به فضای حاکم بر محتوای آثار تولیدی سینمای مستند اشاره کرد و گفت: متاسفانه تولیدات ما بیشتر فضای احساسی سیاه و خاکستری را نشان می‌دهند و کمتر شاهد تولید فیلم‌هایی از جنس صلح هستیم. با توجه به شرایط سال‌های اخیر کشور در بُعد جهانی و نگاهی که پس از امضای برجام بوجود آمده، امیدوارم آثار تولید شده تا حدی در تغییر نگاه مردم دیگر کشورها به ایران تاثیرگذار باشد.

این مستندساز افزود: اکثر فیلم‌ها در بهترین حالت تصاویر خاکستری از جامعه ایرانی ارائه می‌دهند و این درحالی‌ست که در کشور ما روزهای خوش هم وجود دارد و اینطور نیست که همیشه همه‌چیز سیاه و خاکستری باشد. به این معنا جشنواره «سینماحقیقت» توانایی اثرگذاری و ایجاد تغییر در نگرش مستندسازان را دارد و باید از این ظرفیت بیشتر استفاده کند؛ چرا که جشنواره سینماحقیقت در ایران هویت بسیار مهمی دارد و با حضور آقای طباطبایی‌نژاد، این جشنواره هویت بین‌المللی خوبی هم به‌دست آورده است.

وی ادامه داد: جشنواره سینماحقیقت در زمینه سالن نمایش آثار، کیفیت اکران و موارد مشابه عقب‌تر از هویت و جایگاه والای خود حرکت می‌کند. از سویی باید توجه داشته باشیم این جشنواره علاوه بر مخاطب هنرمند و تخصصی خود، دیگر اقشار جامعه مانند چهره‌های سیاسی را هم درگیر می‌کند و به همین دلیل باید در شرایط بهتری برگزار شود.

کارگردان مستند «آزادی» با ارائه پیشنهادی مبنی بر بخش‌بندی آثار در جشنواره تصریح کرد: به نظرم بخش‌بندی‌های موضوعی موجود شکل درستی ندارد. چند سال قبل فیلم‌ها در حوزه تخصصی‌شان تقسیم‌بندی می‌شدند و به عنوان نمونه یک فیلم مستند جنگی با آثار محیط زیستی در یک بخش قرار نمی‌گرفت؛ اما سال گذشته همه فیلم‌ها در یک بخش قرار گرفتند که این مسئله به فیلم و مخاطب آن لطمه وارد می‌کرد.

فرهمند درباره تاثیر برگزاری جشنواره «سینماحقیقت» بر روند کلی تولید آثار مستند در کشور گفت: مستندسازان جشنواره سینماحقیقت را جشنواره‌ای بزرگ می‌دانند و حتی روند تولیدی خود را براساس تقویم جشنواره تنظیم می‌کنند. به همین دلیل جشنواره واقعا می‌تواند در هدایت جریان مستندسازی ایران اثرگذار باشد. مثلا وقتی بخشی به عنوان «بخش جنگ» طراحی می‌شود، شاهد هستیم سال بعد فیلم‌های بسیاری با این محتوا تولید می‌شوند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: به نظرم زمانی که جشنواره گونه‌بندی موضوعی داشت، شاهد ایجاد تعادل و رشد در گونه‌های مختلف آثار مستند بودیم؛ بنابراین وقتی جشنواره‌ای در این حد اثرگذار است چرا دقیق‌تر و مفصل‌تر برنامه‌ریزی نکند؟ با همین برنامه‌ریزی ساده حتی می‌توان افق و چشم‌انداز این سینما در یک یا دو سال آینده را مشخص کرد؛ به این معنا که قرار است کدام بخش از سینمای مستند ایران تقویت شود و کدام نقاط قوت را به نمایش بگذارد؟