شاعرانگی؛ خصوصیت بارز مستندهای ایرانی است

در جایى كه رودخانه داگوا به خلیج ریگا مى‌ریزد، ماهیگیران در فصل تخم‌ریزى شاه‌ماهى‌ها گرد هم مى‌آیند، در حالى كه كهنه سربازان در محلى جمع مى‌شوند و یاد و خاطره پدران خود را در روز پیروزى گرامى مى‌دارند.
این مقدمه کوتاه، بخشی از خلاصه فیلم مستند «همین جاست!» (This is the place) به کارگردانی راینر کومرس مستندساز آلمانی است که در بخش مستندهای کوتاه مسابقه بین‌الملل نهمین دوره جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» حضور دارد،

گفتگوی خبرنگار روابط عمومی جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت با این فیلمساز را بخوانید:

*مستند «همین جاست!» روایتگر چه داستانی است؟
دو حومه بولدراژا و داگاوگریوا كه دور از شهر ریگا واقع هستند، تركیبى از آپارتمان‌ها، خانواده‌هاى از هم گسیخته، حیاط خلوت‌ها، كارخانه‌هاى كشتى‌سازى، باراندازها، باشگاه قایق‌رانى، آكادمى دریایى، دژبانى و سربازخانه است.  در جایى كه رودخانه داگوا به خلیج ریگا مى‌ریزد، ماهیگیران در فصل تخم‌ریزى شاه‌ماهى‌ها گرد هم مى‌آیند، در حالى كه كهنه‌سربازان در محلى جمع مى‌شوند و یاد و خاطره پدران خود را در روز پیروزى گرامى مى‌دارند.

*ارزیابی شما از جنشواره «سینماحقیقت» چیست؟
زمانی که فیلم کوتاه (52276 Buttel) که خودم کارگردانی کردم در جشنواره سینماحقیقت به نمایش در آمد، برای برنامه‌ریزی دقیقی که صورت گرفته بود و کاتالوگی که اطلاعات فیلم من به صورت کامل در آن وجود داشت، واقعاً هیجان‌زده شدم و تحت‌تاثیر قرار گرفتم.

*آیا مستندهای ایرانی را دیده‌اید؟
متاسفانه در آلمان فیلم‌های مستند ایرانی در مقایسه با آثار داستانی کمتر به نمایش در آمده‌اند و مخاطب آلمانی از این آثار مستند شناخت حداقلی دارد، اما احساس می‌کنم که جشنواره «سینماحقیقت» بیشتر فیلم‌هایی شبیه برنامه‌های تلویزیونی را می‌پسندد!! همچنین سینمای مستند ایران به سمت شاعرانگی و داستان‌هایی در رابطه با قهرمان متمرکز است.