نقدی بر فیلم مستند " روزهای خوب گمشده تقویم " به کارگردانی حجت طاهری

وضعیت محیط زیست ایران و آنچه که بر او طی چند دهه اخیر رفته بسیار اسفناک و فاجعه بار است. به طوری که برخی از روستاها و شهرهای ایران غیر قابل سکونت شده و یا مردم آنجا با سختی و دشواری زندگی روزمره خود را طی می کنند. به خصوص در برخی از مناطق اگر آب شرب و خوردنی در اختیار مردم قرار نگیرد آنها مجبور به کوچ اجباری هستند. مستند "روزهای خوب گمشده تقویم" توانسته به خوبی موضوع فوق را تبیین کند.
در این مستند ما شاهد تصاویری از مناطقی هستیم که اغلب با مشکلات عدیده محیط زیستی رو به رو شده اند. مناطقی که به دلیل عدم اختصاص منابع مناسب از سوی دولتی ها با مشکلات و نابسامانی ها جدی رو به شده اند. به هر روی این کلیت ماجراست. آنچه که کارگردان در این مستند تلاش دارد طرح کند تصویری شفاف از موقعیت مناطقی با تمام اتفاقات درون آن است. تصویری بدون اغراق از یک موقعیت است. موقعیتی که زندگی بسیاری را تحت الشعاع قرار داده و سعی شده با توجه به فرهنگ و باورهای منطقه آن را برای مخاطب بازگو کند. ما در این مستند تنها با وضعیت غمبار زیست محیطی رو به رو نیستیم ، بلکه آداب و رسوم و نگرشی را می بینیم که بر منطقه حاکم است. از حضور بانوان در امور روزمره تا نگرش آنها به بارش باران و اتفاقات پیرامونی آن.
اما آنچه را که باید نسبت به آن توجه داشته باشیم این نکته است که کارگردان در این مستند تلاش کرده تا لایه ای از یک وضعیت را نشان دهد اما این لایه گویی در زیر نیز تحرکاتی را در خود دارد. آنها نسبت به وضعیتی که پیش آمده متولیان و مسئولان دولتی را مقصر می دانند. آنها بر این باورند که اگر مسئولان دولتی کارشان را درست انجام دهند و بتوانند به آب رسانی و برق روستا کمک کنند قدری از مشکلاتشان کاسته می شود. ما در جایی می بینیم که یکی از روستائیان با اعتراض ، نوع برخورد نماینده شان را به دور از ادب توصیف می کند و یا در جایی دیگر معتقدند که اینها برای رای آوری در ایام انتخابات همه جور بهره کشی را از وضعیت آنها می برند. اما وقتی که نوبت به کار می رسد از مسئولیت خود شانه خالی می کنند. این نکته را باید در نوع نگرش کارگردان به وضعیت سیاسی مناطق محروم دانست که توانسته بدون اغراق و شفاف آنها را طرح کند.
 "روزهای خوب گمشده تقویم"  با لهجه لری اگرچه گویای بخشی از جامعه متنوع ایرانی است اما نشان دهنده این نکته نیز هست که این مناطق برای ادامه زیست خود با چه مسائلی رو به رو هستند. مستند زوایای گوناگونی از زندگی از پخت و پز، دام و طیور، تا شست شوی قالی و فرش و غیره را نیز نشان می دهد. ما در این تصاویر با یک انسجام کاملی که هدف مستندساز احتمالا تبیین نوع باورها و مطالبات مردم نیز بوده ، رو به رو هستیم.
مستند "روزهای خوب گمشده تقویم" با توجه به انسجام درونی که دارد سیاهی مشکلات منطقه روستایی را در لایه های زیرین قرار داده و ما با یک مستند بومی از زندگانی مردمی رو به رو هستیم که روند طبیعی زندگی آنها با مصائبی نیز رو به رو است.به طوری کلی باید اذعان داشت که این مستند توانسته مخاطب را همراه خود ببرد تا با روزهای خوبی که از دست رفتند هم آوایی کنیم. 

« منوچهر دین پرست»