شفيع آقامحمديان: حصول حقيقت، ‌نياز به وحدتِ فرهنگي دارد

      به گزارش روابط عمومي جشنواره، متن كامل پيام «شفيع آقامحمديان» به اين شرح است:
   «در جهاني كه ما زندگي مي‌كنيم، حرف اول را تصوير مي‌زند. از اين رو وقتي گفته مي‌شود برنده‌ترين سلاح فرهنگي روز سينما مي‌باشد، بالاجبار آن را مي‌پذيريم. طبعاً سينما در تقسيم‌بندي اصولي خود به داستاني و مستند منجر مي‌شود. بحث اصلي ما فيلمسازي مستند است. اگر نگاهي به اطراف بيندازيم و حوادث زمان را مرور كنيم، بخوبي مشاهده مي‌كنيم نقش فيلم مستند يگانه و منحصر به فرد است. بگونه‌اي كه تقريباً همه اتفاقات امروزه با تصوير مطرح مي‌شود. اين عرصه از تصوير گرفته ‌شده توسط يك گوشي همراه آغاز مي‌شود، پس از آن انتقال تصوير از گوشي به گوشي ديگر انجام مي‌شود تا به رسانه جمعي مي‌رسد. وقتي از مك لوهان نقل مي‌شود «رسانه‌ همان پيام است» مي‌توان آن را با اغماض پذيرفت، چرا كه رسانه واقعاً همان تصوير است و از دل تصوير است كه پيام منتقل مي‌شود. پس در واقع تصوير همان پيام است به شرطي كه فكر قوي و روشن بينانه‌اي پشت دوربين آن وجود داشته ‌باشد، آنگاه با وفور امكانات رسانه‌اي مي‌تواند يك تصوير، تمام جهان را درنوردد. مثلاً بحران نفتي در خليج مكزيك و نشت نفت در آن منطقه آنگاه تبديل به بحران مي‌شود كه تصوير آن بر روي نمايشگرها قرار مي‌گيرد. يعني با چند تصوير، براحتي موضوع يك فاجعه زيست محيطي به مخاطب جهاني منتقل مي‌شود.
        از اين اشاره مختصر به موضوع جشنواره سينماحقيقت (چهارمين دوره) مي‌پردازيم. شعار اصلي در جشنواره امسال «حقيقت براي همه» است. يعني اگر خالصانه دنبال حقيقت باشيم، بركت در عرصه‌ي فرهنگي و توليد بيشتر مي‌شود. واقعيت آن است كه همه به دنبال حقيقت گمشده‌اند چرا كه به طور طبيعي آدمي تمايل فطري به حقيقت دارد و به سمت آن مي‌رود. البته رسيدن به اين حقيقت نياز به وحدت فرهنگي دارد. اين وحدت در سايه همكاري‌هاي جمعي ما را نائل به كشف حقيقت خواهد نمود. البته نه براي آنانكه خود را حقيقت مطلق مي‌دانند و گمان مي‌كنند مُرّ حقيقت در اختيار آنان است. چه بسا براي آنان بايد تابوشكني صورت گيرد، هم براي سينماي مغرور استكبار و هم براي جريان شبه روشنفكري. «مركز» تلاش دارد با عمق بخشيدن به كيفيت جشنواره، بستر لازم را براي توليد و پخش آثار بهتر و قوي‌تر مستند فراهم نمايد. چنانكه مي‌دانيم از دغدغه‌هاي جدي و ديرينه‌ي مستندسازان كشورمان نداشتن امكان نمايش و سينماي مخصوص براي اين آثار بود كه خوشبختانه با پيگيري و تلاش اين امكان نيز براي مستندسازان عزيز فراهم شد تا به بهانه برگزاري جشنواره سينماحقيقت امسال، در سينماي سپيده به نمايش مداوم و مستمر آثار اقدام نمايد. آنچه بايد به آن اذعان كرد، شگفتي آن نيست كه از استقبال فراوان فيلمسازان حيرت كنيم، بلكه عجيب‌تر آن است كه اين اقبال نشان‌دهنده درست بودن راه مركز است كه متأسفانه بعضي نمي‌خواهند آن را قبول كنند.
        اميدوارم با آماده سازي زمينه‌ها و آماده شدن امكانات توليد،‌ در سال توليدي آينده شاهد ارتقاء آثار مستند باشيم و با توجه به اهميت دادن به مقوله پژوهش و تحقيق كه لازمه‌ي جدي اين عرصه مي‌باشد، فيلمسازان مستند با آثار متنوع و مطلوب خود نيازهاي همه‌جانبه اجتماعِ در حال پيشرفت ما را جوابگو باشند. پيشاپيش از تلاش همه دست‌اندركاران، فيلمسازان، اهالي رسانه، مديران و دلسوزان سينماي مستند قدرداني و تشكر مي‌نمايم.»