بنا بر گزارش پایگاه خبری- تحلیلی «
سینما تجربی»، جلسه نقد و بررسی فیلم مستند بلند «از آلپ تا دماوند» با حضور فرهاد ورهرام کارگردان این فیلم مستند، علی علایی مجری- کارشناس و علی اصغر کشانی منتقد سینما در سالن شماره 2 سینما فلسطین برگزار شد.
فرهاد ورهرام در این نشست پیرامون تولید این مستند اظهار داشت: هیچ فیلمی بدون اشکال نیست؛ ممکن است به لحاظ صدا، تصویر و... اضافاتی داشته باشد؛ اما درخصوص ساخت این مستند باید گفت که دماوند نمادی از ایران و اسطورهای بوده که تا امروز در ذهن مردم ماندگار مانده است.
وی ادامه داد: چند سال قبل ساخت این مستند از سوی میراث فرهنگی (بخش پژوهش شناسی) به بنده پیشنهاد شد و این دوستان اظهار داشتند که قرار است دماوند در یونسکو به عنوان یک نماد ثبت شود، سپس مبلغ ۱۵ میلیون تومان برای ساخت مستندی در این رابطه اختصاص دادند؛ اما من به این دوستان گفتم که با ۱۵ میلیون تومان نمیتوان فیلمی در خصوص دماوند ساخت و اساساً فیلم با این رقم اگر هم ساخته شود، به درد آنها نمیخورد.
ورهرام اضافه کرد: بعد از میراث فرهنگی من طرح را به شبکه دو تحویل دادم، خوشبختانه این شبکه در زمان مدیریت آقای دکتر حاتمی با ساخت این فیلم موافقت کرد. در مرحله بعد تحقیقات این پروژه شروع شد و فیلم با وجود تغییر آقای حاتمی و آمدن آقای فرقانیپور ادامه پیدا کرد.
وی درخصوص پخش این مستند از شبکه دوم سیما تصریح کرد: مستند «از آلپ تا دماوند» در چند نوبت از شبکه دوم سیما روی آنتن رفته؛ اما شبکه به عنوان تهیهکننده، بین ۸ تا ۹ دقیقه فیلم را حذف کرده است که این حق شبکه است و نمیتوان به آن اعتراضی داشت؛ چرا که نهایتا اگر من اعتراضی داشته باشم میتوانم بگویم اسم من را از تیتراژ کار حذف کنند!
این مستندساز مطرح سینمای کشور خاطر نشان کرد: دماوند از ۱۵۰ سال پیش همیشه مورد توجه اروپاییان بوده و مطالعات گستردهای در خصوص گیاهان و جانوران آن، توسط آنها صورت گرفته است؛ تا جایی که در اتریش این اسناد وجود دارد و آنها هنوز در مورد آن تحقیقات مفصلی را انجام میدهند.
در ادامه این نشست «اصغر کشانی» منتقد سینما هم در مورد این مستند ابراز داشت: من به عنوان یک منتقد و مخاطب از دیدن این مستند لذت بسیاری بردم. اصولا کسانی که استاد ورهرام را به عنوان یک مستندساز میشناسند، میدانند که ایشان برای ساخت آثارشان دست به تحقیقات و پژوهشهای مفصلی میزنند و همین عامل هم باعث جذاب شدن مستندهای ایشان میشود.
وی عنوان داشت: تحقیق آقای وهرام به اندازهای است که وقتی مخاطب دماوند را میبیند، انگار با تاریخ، جغرافیا و فرهنگ ایران آشنا میشود. این یعنی وی سطحی به موضوع و ساختار مستنداش نگاه نکرده است.