دانش: سبک مستندسازی کیاسری مبتنی بر همدلی مستندساز با فضای فیلم است

به گزارش پایگاه خبری- تحلیلی «سینما تجربی» نشست نقد و بررسی فیلم «۳۰ سال زندگی با ۱۰۰ پند» پنجشنبه شب (۱۸ آبان ماه) با حضور مهدی زمانپور کیاسری (کارگردان اثر)، مهرزاد دانش (منتقد) و علی اصغر کشانی (مجری و کارشناس) برگزار شد. 
مهرزاد دانش در این مراسم گفت: به نظر من فیلم قبلی شما نیز همسنخ با این مستند است. در آنجا نیز ما با زندگی پیرمرد نابینایی آشنا می شدیم که با بصیرت درون به زندگی نگاه و امرار معاش می کند و فیلم یک فضای عرفانی در شکل می دهد. سبک مستندسازی کیاسری مبتنی بر همدلی مستندساز با فضای فیلم است. سوژه فیلم جدید او بسیار جذاب است و پیدا کردن چنین سوژه هایی از کارهای مهم مستندسازان به شمار می رود. 
او افزود: مستندساز به طور غیرمستقیم می خواهد مخاطب را متوجه این امر کند که با سوژه و در زمینه کار با او همدل و صمیمی است. 
کیاسری نیز گفت: من در گذشته معتقد بودم که سوژه بسیار مهمتر از پرداخت است اما اکنون معتقدم پرداخت فیلم از سوژه اهمیت بیشتری دارد چراکه یک سوژه مشترک در دستان ۱۰ فیلمساز می تواند به فیلمی بسیار خوب یا بسیار بد بدل شود. 
او افزود: با این همه من این سوژه را مهم دیدم و به سراغ آن رفتم. 
در ادامه مراسم کشانی به مقایسه ای میان فیلم «مشتی اسماعیل» و این فیلم پرداخت و گفت: شما در اثر قبلی خود با اطرافیان مشتی اسماعیل هم صحبت داشتید اما دراین فیلم بر روی سوژه متمرکز بوده اید. به طور کلی در زمانه ای که همه به سراغ موضوعات بزرگ برای نشان دادن دین می روند سوژه شما بسیار جالب و قابل ستایش است. 
سپس کیاسری گفت: در این فیلم اطرافیان سوژه چندان مایل به حضور در جلوی دوربین نبودند و خود ایشان نیز دوست نداشت که خانواده اش جلوی دوربین ما بیایند برای همین تصمیم گرفتیم تا تنها بر روی سوژه متمرکز شویم. به علاوه من تعمدا این فیلم را گزارشی ساختم و می خواستم سوژه بنشیند و مسائلش را خودش به ما بگوید.