تقوایی: سینماحقیقت می تواند باعث پیشرفت سینمای مستند شود

به گزارش پایگاه خبری- تحلیلی «سینما تجربی»، ناصر تقوایی در چهارمین روز جشنواره بین المللی سینماحقیقت به سینما فلسطین آمد تا در نشست ویژه جشنواره حضور پیدا کند. این نشست با محوریت «سینمای مستند جــنوب» قرار بود ساعت ۸ شب برگزار شود، اما جمعیتی که برای شرکت در این نشست به سینما فلسطین آمده بودند، از یک ساعت قبل از شروع برنامه جلوی در سالن شماره ۳ این سینما صف کشیده بودند. در واقع می توان گفت روز جمعه يكي از شلوغ ترین روزهایی بود که سینما فلسطین از زمان تاسیسش تا به امروز به خود دیده است! در طبقه همکف و جلوی در ورودی هم جمعیت بسیاری در انتظار ورود تقوایی ایستاده بودند. تقوایی به همراه همسرش «مرضیه وفامهر» وارد سینما شد، اما استقبال مردم از او باعث شد نشست کمی دیرتر برگزار شود. او بعد از کمی گپ و گفت با هوادارانش به دفتر مدیریت دعوت شد و در آنجا سیدمحمدمهدی طباطبایی نژاد دبیر هفتمین دوره جشنواره سینماحقیقت با او به گفت و گو نشست. تقوایی توصیه هایی درباره برگزاری جشنواره سینماحقیقت کرد و همینطور از اعتبار این جشنواره و تاثیری که می تواند در پیشرفت سینمای مستند داشته باشد، گفت. در همین اثنا درهای سالن سینما باز شد و شرکت کنندگان وارد سالن شدند، اما جمعیت بیش از حد انتظار بود به همین دلیل عده بسیاری بر روي پله ها نشستند، عده ای هم ایستاده این نشست را دنبال کردند و بعضی هم روی زمین و پایین سن در انتظار این فیلمساز بزرگ نشستند. بلاخره با کمی تاخیر این نشست شروع شد. 

راز تقوايي به روايت طالبي نژاد 
ناصر تقوایی در ابتدا اختصاص بخشی از جشنواره بین المللی سینماحقیقت به «سینمای مستند جــنوب» را قابل تقدیر دانست و از اینکه امروزه به مستندهای نواحی، بیش از پیش اهمیت داده می شود ابراز خوشحالی کرد؛ سپس به احمد طالبی نژاد که به عنوان منتقد در نشست حاضر بود اشاره کرد و گفت: «از ایشان می خواهم به دلیل تسلط بر سینما و همینطور زندگی هنری من، نقش حافظه من را در این نشست داشته باشد.» 
احمد طالبی نژاد هم با صحبت درباره شیوه کار و زندگی ناصر تقوایی، نشست را شروع کرد. او از دید خود دلیل کم کاری این فیلمساز را که تقریبا هر ۱۰ سال یکبار اثری خلق می کند را حفظ کردن خط کاری اش دانست و گفت: «تقوایی با تعداد کمی فیلم مستند و سینمایی توانسته جایگاه والایی در تاریخ سینما پیدا کند. حفظ کردن خط کاری است که تقوایی را از بسیاری از هم نسلان خود متفاوت کرده. درست است که او هر چند سال یک بار فیلم می سازد اما تمام فیلم هایش ارزشمند است، در حالی که اکثر فیلمسازان از آنجا که سعی در تداوم کار خود دارند، مدام خط کاری خود را تغییر می دهند» 

ناصر تقوایی در ادامه صحبت های طالبی نژاد از دو فیلم آخر خود که ساخت آن هرگز به اتمام نرسید گفت. او فیلم «چای تلخ» را سال ۱۳۸۲ و فیلم «زنگی و رومی» را دو سال قبل از آن کلید زد، اما اتفاقاتی افتاد که منجر به نیمه تمام ماندن آنها شد. او گفت: «من هیچ وقت با تهیه کنندگان دولتی کار نکردم و دوست هم ندارم این اتفاق بیفتد، چون مخالف سرمایه گذاری دولت در سینما هستم.» تقوایی از مدیران درخواست کرد که به سینمای خصوصی کمک کنند. او گفت: «دولت باید زیر ساخت های سینما را محکم کند و با تاسیس و رسیدگی به وضعیت سینماها، این مدیوم هنری را در پیشبرد اهدافش یاری کند.» 

قبل از اين نشست هم سه فیلم «بادجن»، «اربعین« و «مشهد قالی» از این فیلمساز برجسته که در بيش از ۴ دهه پیش ساخته شده بودند، به نمایش درآمد. او بعد از صحبت هایی درباره نحوه ساخت این فیلم ها و جایگاهی که سینمای جنوب در هنر دارد، به سوالات شرکت کنندگان و فیلمسازان کنجکاو سینما درباره چگونگي پرداخت و پرورش سوژه و نیاز فیلم مستند به فیلمنامه پاسخ داد. در واقع می توان گفت این نشست از يك گفتگوی صرف به تدريج به يك کارگاه آموزش فیلمسازی تبديل شد. در این نشست، فیلمسازان سرشناس بسیاری حضور داشتند. 

گفتنی است: در مراسم اختتامیه هفتمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت، از ناصر تقوایی به پاس یک عمر فعالیت هنری قرین افتخار، با اهدای نشان فیروزه سینماحقیقت و لوح سپاس تقدیر بعمل خواهد آمد.