راه نیافتن به جشنواره به معنای بد بودن فیلم نیست

کارگردان مستند «بی بازگشت» در گفتگو با خبرنگار جشنواره سینماحقیقت، گفت: یکی از بزرگترین اشکالات فیلمسازان ایرانی این جاست که تصور می کنند اگر فیلمشان به جشنواره های خارجی راه نمی یابد فیلم خوبی نیست درحالی که این فیلم است که با مخاطب حرف می زند و اگر در آن زبان بین المللی وجود داشته باشد حتما به جشنواره های مختلف راه یافته و مسیر خود را می یابد.
وی درباره فیلم «بی بازگشت» و شیوه یافتن سوژه آن توضیح داد: در خبرها متوجه شدم یک شرکت هلندی به اسم مارس وان فراخوانی داده تا کسانی که مایل به یک سفر بی بازگشت به کره مریخ هستند، در آن شرکت کنند. چون پایه و اساس زندگی خودم روی جهانگردی و ماجراجویی است و هیچ گاه خودم این جسارت را ندارم که به سفری بروم که بازگشتی در آن وجود ندارد، این موضوع به نظرم جذاب آمد.
کارگردان «نینجای ایرانی» در ادامه افزود: دو جوان ایرانی که در این فراخوان داوطلب شده بودند، برای ساخت مستند شرط هایی گذاشتند از جمله این که کمپانی با ساخت این مستند موافقت کند و به هیچ وجه به زندگی خصوصی و حریم خصوصی شان ورود نکنم. نگرش جامعه ایرانی نسبت به این موضوع به قدری برای من جذاب بود که شروط آن ها را پذیرفتم.
وی با بیان این که حدود دو سال درگیر ساخت این مستند بوده است، خاطرنشان کرد: «بی بازگشت» یک مستند روایی است و در آن با ۲ کاراکتر الهه نوری و صادق مدرسی همراه می شویم و نگاه کارشناسان، جامعه ایرانی و مردم کشورمان را درباره تصمیم این ۲ نفر روایت می کنیم.