رضا سبحانی کارگردان سینما و مستندساز، دربارهی ساخت فیلم «یک کیلو بال مگس» میگوید: مساله مهریه دغدغهی اصلی من برای ساخت این فیلم نبوده است. بیشتر یک نوع کنجکاوی بود که بهصورت پراکنده اطلاعاتی در مورد مهریههای عجیب کسب میکردم. طبق این اطلاعات ترغیب شدم بدانم دلایل و انگیزههای اینگونه مهریهها چیست. کمکم وارد این وادی شدم و دیدم به نوعی آلوده آن دارم میشوم و برایم جذاب بود که این موضوع را به تصویر بکشم. به دلیل اینکه قصد واکاوی این مساله را داشتم و تلاش زیادی در زمینه تحقیق و پژوهش آن انجام دادم.
او افزود: ابتدا اطلاعاتی را که در مورد زوجین در مراکز مربوطه بود، جمعآوری میکردم که زمانی زیادی را هم به خود اختصاص داد. متاسفانه خیلی از زوجها با پروژه فیلمسازی ما همکاری نمیکردند؛ گویا دوربین برای آنها نوعی تابو بود. در خیلی از موارد، دعوت میکردم که به جلوی دوربین بیایند و دلایل خودشان را بیان کنند، اما نمیپذیرفتند و دلیلشان این بود که خیلی از آنها نمیخواستند این موضوع عمومیت پیدا کند. با بعضی از آنها نیز ارتباط برقرار کرده بودم که مهریههای جالبی داشتند و حتی میتوانستند با انتخابشان فرهنگسازی کنند. به عنوان مثال مواردی از قبیل تکفل تعدادی کودک بیسرپرست.
سبحانی ادامه داد: در کنار اینها مهریههای غیرعادی هم داشتیم که متاسفانه بخش اعظم آنها جلوی دوربین نیامدند. من برای پیداکردن سوژهها، در رابطه با مهریه، یک تجربه سینمایی داشتم و حتی از کسانی که در آن زمان با من همکاری کرده بودند، قول مساعدت در پروژه مستند را نیز گرفته بودم، اما به دلیل وقفه نسبتاً طولانی که بین این دو ایجاد شد، هنگامی که به آنها رجوع کردم، نظرشان تغییر کرده بود و حاضر به همکاری نشدند. به همین دلیل بخشی از سوژهها را از طریق دادگاه پیگیری کردم که بیشتر آنها در جلوی دوربین حاضر نشدند و بخشی دیگر را از طریق دوستانم در رسانهها توانستم پیدا کنم که با صحبتهایی که شد، حاضر شدند در فیلم حضور داشته باشند.