به گزارش ستاد اطلاع رسانی چهاردهمین جشنواره «
سینما حقیقت»، دکتر احمد الستی یکی از اعضای هیئت داوران جشنواره امسال در بخش ویژه کرونا درباره فیلمسازی در بحران به ویژه بحران کرونا گفت: آنچه که درباره ساختن این فیلمها وجود دارد مشکل تمام فیلمسازان جهانی است که به این مقوله پرداختند. به عبارتی این ضعف یا اشکالی برای فیلمسازان ما تلقی نمیشود؛ به طور کلی جهان نمیداند چگونه با این موضوع برخورد کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: خیلی از کشورهای دیگر حتی ریسک این را نمیکنند که به این موضوع بپردازند. ما فیلمسازان شجاعی داشتیم که دست به این کار زدند و این بسیار قابل ستایش است.
دکتر الستی افزود: به همین دلیل ما تعداد فیلمهای زیادی با محور کرونا داریم که شاید جاهای دیگر انقدر فیلم وجود نداشته باشد. این موضوع را باید یک زمینه تجربی تلقی کرد. اگر ما بتوانیم یافتههایی را داشته باشیم، برایمان مثبت خواهد بود.
این پژوهشگر ادامه داد: 25 فیلم با موضوع کرونا در این دوره حضور داشت، این فیلمها ما را هشیار کردند که ناچاریم درباره یک سینمای تازه صحبت کنیم که باید خیلی مسائل را در آن در نظر بگیریم و این جنبه مثبت دارد چون ما یک تجربه بدست آوردیم. جا دارد جلساتی برگزار شود و در آن درباره اینکه کرونا چهطور باید فیلمبرداری شود، صحبت کنیم. این نکته مهمی است که ما به همت جشنواره امسال به آن رسیدیم.
این عضو هیات داوری جشنواره «سینماحقیقت» گفت: پرداختن به موضوعات اجتماعی مربوط به گزارشهای تلویزیونی است. در مستند بسیار عمیقتر به این موضوعات پرداخته میشود. ما چند گزارش نه چندان خوب هم در مجموعه فیلمهای امسال داشتیم که راضی کننده نبود. ما گزارش نمیخواستیم، فیلم مستند میخواستیم. فیلم مستند حلال مشکلات نیست اینجا ما میخواهیم در احوال مشکلات مردم مکاشفه کنیم. به عبارتی طرح مشکل کنیم نه اینکه آنها را حل کنیم. کار فیلم مستند مشکلگشایی نیست، طرح آنهاست.
او در پایان راجع گفت: گروهی که درباره کرونا فیلم ساختند، تجربههایشان را منتقل کنند. این کار میتواند راه حلهای زیادی را درباب اینکه این فیلمها چگونه باید ساخته شوند ارائه دهد. ما شاهد بلاتکیفی در این فیلمها به ویژه در پایان بندیها بودیم. اما با توجه به شرایط راه دیگری نداریم. این فیلمها سوالات زیادی طرح کردند اما بعضی پایان بندی نداشتند، از نظر سینمایی این غلط است و باید در روایت پایان بندی مناسب داشت.